Afbeelding

Hélène - Spijt

Column

Zijn de miljoenen van Sywert al terug? Nee. Is er sprake van een nieuwe bestuurscultuur? Nee. Dat is de korte samenvatting van het debat in de Tweede Kamer afgelopen donderdag. Hugo de Jonge heeft blijk gegeven van het bezitten van een groot assortiment aan boetekleden, maar dat geldt wel voor meer politici. Excuses maken, door het stof gaan en spijt betuigen horen min of meer bij het vak. De standaardprocedure voor ministers en staatssecretarissen die beschuldigd worden van het verkeerd of niet informeren van de kamer zit bij het instructiepakket “Wat-te-doen-als” dat tijdens de introductieweek op het Binnenhof wordt uitgereikt aan nieuwe collega’s. In die procedure staat in Jip-en Janneke-taal uitgelegd wat je moet doen als je als nieuwbakken minister of staatssecretaris in zwaar weer komt:
1. Altijd blijven lachen;
2. Alles ontkennen;
3. Met je hand op je hart zweren dat je niets verkeerd hebt gedaan;
4. Doorgaan met blijven lachen;
5. Stilzitten als je geschoren wordt;
6. Als dat niet helpt, zeggen dat je geen actieve herinnering hebt aan het gebeuren;
7. Aangevoerde bewijzen afdoen als onzin;
8. Een gedegen onderzoek beloven;
9. Onder het motto ‘kijk-mij-eens-transparant-zijn’ zelf ineens met bewijs op de proppen komen;
10.Het gebruik van je privé-mail (hugo@goodietwoshoes.nl) goedpraten;
11.Door het stof gaan;
12.Spijt betuigen;
13.Vrolijk opnieuw beginnen bij 1.
Verantwoordelijkheid nemen en de consequenties accepteren komt in dit rijtje niet voor. De gemiddelde werknemer bij om het even welk bedrijf wordt op staande voet ontslagen als hij vriendjes laat stelen van de baas, maar bij politici gelden kennelijk andere normen. Je bluft een eind weg, gaat door het stof, biedt je excuses aan en zegt dat je spijt hebt. Niet van wat je gedaan hebt, voor alle duidelijkheid, maar van het feit dat je betrapt bent.
‘Spijt is wat een koe schijt’, zette Herman Brood ooit groot op een schilderij. Misschien moeten we een levensgrote afdruk van dat schilderij in de nieuwe Tweede Kamergebouwen ophangen. Gewoon als geheugensteuntje. De vraag is alleen of Herman het daarmee eens zou zijn.