Honderd jaar turnplezier bij jubilerend Excelsior

Dik een halve eeuw geleden hadden kinderen in Schimmert nauwelijks iets te kiezen als ze lid wilden worden van een vereniging. Je had de voetbalclub, de fanfare en de schutterij, dat was het wel zo’n beetje. Een groot deel van de jongens en meisjes in het enige Beekdaelense kerkdorp met een reus als inwoner meldde zich aan bij Excelsior; de turnvereniging die in mei 1920 werd opgericht door toenmalig kapelaan Peerboom in een tijd waarin in Schimmert veel gaande was. Tussen 1924 en 1928 verrees hier de St. Remigiuskerk en in 1927 werd de ‘Reus van Schimmert’ geopend. De geestelijke had de keus tussen de oprichting van een gymnastiek- of een kegelclub. Nu, precies 102 jaar later viert die turnclub haar vanwege corona tot twee keer toe uitgestelde eeuwfeest.

“We hebben nog overwogen om te wachten tot we 105 jaar bestaan”, zeggen Jos Lucassen, 60 jaar lid, en de beide zilveren jubilarissen voorzitter Raymond Goossens en secretaris Leon Starmans. “Daar hebben we toch vanaf gezien. Zoals het er nu uitziet zullen we op 21 mei honderd jaar Excelsior vieren met een feestavond voor leden, oud-leden en andere belangstellenden. Ook is er een receptie, de huldiging van jubilarissen en de presentatie van een boek dat onze historie schetst. Verlucht met de nodige foto’s en afbeeldingen en met persoonlijke verhalen en anekdotes van mensen die herinneringen hebben aan de vereniging of die er nu actief in zijn. Het is een kleurrijke uitgave samengesteld door een redactie onder aanvoering van Jo Lucassen en Mark Soons. Verder maken we van onze jaarlijkse ‘sportzondag’ in september iets speciaals. Een dag waarop de bezoekers kunnen kennismaken met gymnastiek en turnen en daarop gebaseerde sporten als freerunning en acrogym. En we hopen die dag een demonstratie door een topturnster te laten zien.”

Betonnen vloer

De eerste trainer bij Excelsior was Schimmertenaar Harrie Eijssen, hoofdonderwijzer aan de lagere school in Hulsberg. Onderwijzers speelden destijds een belangrijke rol in de stimulering van de turnsport. Een gymzaal was er niet, de zaal van de fanfare was de oefenruimte. Die had een betonnen vloer afgeschermd met matten. Eijssen, die in Hulsberg woonde, kwam altijd op de fiets. Bij de zaal aangekomen maakte hij zittend op zijn fiets de deur open en reed vervolgens naar binnen. Na drie rondjes op zijn rijwiel stapte hij op onnavolgbare wijze af, vervolgens ging hij de oefeningen voordoen. Ondanks de geringe faciliteiten en de harde vloer werd fanatiek getraind. Zo zeer zelfs dat Sjo Timmers, een smid uit Oensel en latere voorzitter, een keer van de rekstok vloog door de zijdeur van de fanfarezaal. Zijn vlucht eindigde in het naastgelegen weiland. 

Vrijwel alle kinderen in het dorp zijn voor een kortere of langere periode lid van de turnclub geweest en hebben daar een goed gevoel aan over gehouden. - KatjaWaltmans

Uitdagingen

Deze en andere vermakelijke anekdotes zijn te lezen in het boekje dat de leden cadeau krijgen. Het bestuur onttrekt zich daarin niet aan de zorgen die er zijn. Raymond Goossens: “Succes en continuïteit staan en vallen met kundige leiding en gemotiveerde trainers. Zij zijn de ruggengraat van de vereniging. Dat is een uitdaging die steeds groter wordt. Deels omdat de vereniging blijft groeien, deels omdat er voor de jeugd meer aanbod is, mensen mobieler zijn en elders studeren, wonen of sporten. Bovendien eisen we van juryleden en trainers meer specialistische kennis en de bereidheid extra tijd te investeren als vrijwilliger.” Bestuurslid Jos Lucassen is het hiermee eens. “We hebben mensen nodig die een opleiding willen starten. Dat vraagt veel inzet: zo’n opleiding is niet niks. Het behalen van een c-licentie duurt elf maanden, daar moet je flink voor studeren. Helaas hebben we niet altijd lang plezier van de leden die we opleiden. Na verloop van tijd stopt de een na de ander omdat ze verkering krijgen, trouwen of zwanger worden, ergens anders gaan studeren of een baan krijgen. Desondanks blijven we ons inzetten om de basis gezond te houden.”

Voor Raymond Goossens wegen de onderlinge sterke band en de vriendschappen die de leden met elkaar opbouwen het zwaarst. “Èn het plezier in de turnsport. Zonder plezier wordt het een bijna onmogelijke opgave om onze 110 leden voldoende trainingen en faciliteiten te bieden.”

Tekst: Hub Bertrand | Beeld: Katja Waltmans