de Sjoelplaats: praktische invulling van het christelijk geloof

Jacqueline Huth is fysiotherapeut, maar zag dat soms meer nodig is dan puur een fysieke behandeling. “De oorzaak kan dieper zitten. Vanuit mijn christelijk geloof was ik in staat mensen ook op geestelijk vlak bij te staan.” De Brunssumse wilde meer bieden en begon op haar vierendertigste aan een studie theologie. Na haar master besloot ze haar kennis en ervaring te delen in de Sjoelplaats: “Veel mensen zijn religieus zoekende, maar lopen het christelijk geloof voorbij.” De Sjoelplaats is laagdrempelig. Het is een persoonlijk initiatief en heeft niets met een sekte te maken: “Je wordt niet ingelijfd hoor!” lacht Jacqueline. “Mijn doel is om mensen dichter bij Jezus te brengen, omdat het je zoveel moois kan geven. Die geestelijke rijkdom geeft zin en doel aan mijn leven. Dat gun ik andere mensen ook.”

Coen van Straeten brengt samen met zijn broer Max en diens vriendin Nikki een bezoek aan de Sjoelkelder in de hoop dat Max wat meer begrip kan opbrengen voor Nikki die veel steun heeft aan haar geloof. Jacqueline heet hen welkom in haar Sjoelkelder, waar de koffie al klaarstaat. Max zoekt nog even hoopvol naar een sjoelbak, maar die blijkt niet de naamgever te zijn van deze stichting. “Die verwarring is begrijpelijk, maar het gaat hier om het dialect voor schuilplaats,” legt de goedlachse blondine uit. “Een plek waar je even tot rust kunt komen en kracht opdoen om weer verder te kunnen. Maar Sjoel is ook het Jiddische woord voor gebedsplaats.“ 

Zelf is Jacqueline Huth katholiek opgevoed, echter bezocht ze in de jaren zeventig ook regelmatig protestantse kinderclubjes. Tijdens een van die bijeenkomsten gebeurde het voor haar: Ze liet Jezus in haar hart toe. “Ik was pas zes jaar oud en ik begreep nog niet zoveel van de bijbel, maar dat was ook niet belangrijk. Ik voelde vreugde en blijheid en dacht: dit is het. Het voelde als thuiskomen. Binnen in mij veranderde iets wezenlijks en dat gevoel is altijd gebleven.” Hoewel iedereen welkom is, komen in de sjoelplaats voornamelijk mensen van 50 jaar en ouder. Jacqueline heeft daar wel een verklaring voor: jonge mensen zijn druk met werk en gezin, die hebben geen tijd voor God. Als ze wat ouder zijn dan komen de vragen. Is het dit of is er meer? Dan gaan ze op zoek naar houvast en zingeving. Zeker in deze roerige tijden, waarin we te maken hebben met allerlei negatieve gebeurtenissen zoals de pandemie en de oorlog in Oekraïne.

Vieringen bij Bie de Tant

Doordat de wereld met internet groter is geworden komen ook ‘vreemde’ geloven binnen handbereik. “Ik zie dat aan het christelijke geloof een beetje voorbij wordt gegaan. Wellicht ook doordat de kerk als instituut een drempel opwerpt. Dat is jammer. Daarom probeer ik in de sjoelplaats laagdrempelig invulling te geven aan het geloof in Jezus Christus en dat wat in de bijbel staat geschreven.” In de Sjoelplaats, een stichting, wordt op diverse manieren uiting gegeven aan het geloof. “Regelmatig houden we vieringen bij Bie de Tant in Schinveld. Dan huur ik een van de ruimtes en zitten we gezellig samen met een kopje koffie. We kletsen met elkaar, ik vertel iets uit de bijbel, een beetje zoals tijdens de preek in de kerk, maar je kunt ook zelf een bijdrage leveren door een gedicht of verhaal voor te lezen. De vieringen zijn interactief en door de gemoedelijke sfeer ontstaat een wisselwerking. Op deze manier creëren we verbondenheid en ontstaat de Sjoel-gemeenschap van onderaf. Niets wordt opgelegd.” 

In de pandemie schreef Jacqueline diverse bemoedigingen om mensen een hart onder de riem te steken. Enkele daarvan zijn gebundeld in een boekje dat je gratis kunt ontvangen. Kijk hiervoor op de website: www.sjoelplaats.nl - KatjaWaltmans

Stiltewandeling

Wil je meer weten over het christelijk geloof, dan kun je cursussen volgen, maar ook een stiltewandeling bijwonen. “Dat is prachtig. Ik geef altijd een thema mee om te overdenken tijdens die wandelingen. Na afloop bespreken we die overdenkingen. Je wil niet weten wat allemaal op tafel komt. De volgende stiltewandeling, op zaterdagochtend 14 mei, heeft als thema: Grootsheid in het kleine. Hier wordt stilgestaan bij de kleine mus. God zei: je bent veel meer waard dan een paar musjes. Hij zegt dan eigenlijk: je bent heel waardevol, want ook mussen zijn belangrijk!” 

Na het gesprek met Jacqueline en het luisteren naar een van haar bemoedigingen is Max iets minder sceptisch. “Ik ben ook niet tegen het geloof, maar ik begreep het niet zo. Hoe kon God het toestaan dat pap bij ons wegging?” Max begrijpt nu dat God dit niet regelt, maar je wel kan helpen verdrietige gebeurtenissen te verwerken. Jacqueline knikt instemmend: “Ik ben geen psycholoog of psychiater, maar zie mezelf als pastoraal werker. Als je het toelaat, kan het geloof ondersteunend werken en biedt de bijbel praktische handreikingen.”

Benieuwd naar de video, kijk hem hier.

Tekst & Beeld Katja Waltmans