Ryan gaat voor hoogst haalbare: net als Max Verstappen!

Kartwonder Ryan Rijvers uit Schimmert is pas 9 jaar, maar sinds zijn debuut in het Nederlands kampioenschap van Chrono Karting rijdt hij uitsluitend podiumplaatsen. Medio oktober, op de dag dat zijn grote voorbeeld Max Verstappen voor de tweede keer wereldkampioen werd, won de vrolijke krullenbol op circuit Berghem maar liefst twee grote bekers. Eén voor zijn tweede plaats op het NK en een wisselbeker voor Beste Rookie. Begin november werd hij ook nog vice-kampioen van België. En dat terwijl hij pas in mei begon met het rijden van wedstrijden. Inmiddels heeft dit bijzondere talent uit Beekdaelen al een manager en ligt een stappenplan klaar voor de toekomst: “Het doel is om met veertien jaar Formule 4 te rijden. Daarna zien we hoever hij nog kan komen,” vertelt z’n vader trots.

De liefde voor autorijden werd al vroeg aangewakkerd. Met twee jaar reed Ryan in een elektrische speelgoedauto door de straat. Toen hij drie jaar oud was stuntte hij op zijn eerste quad. Ryan was niet ouder dan vijf jaar toen hij op een afgelegen weg bij het vliegveld in zijn eerste eigen kart reed. “Hij was toen nog te jong om op een officieel circuit te mogen rijden,” lacht zijn vader. Vorig jaar volgde nog een huurkart in Genk, waarna het voor Ryan duidelijk was: “Ik wil verder in deze sport!” Voor de ouders van Ryan is het een levensstijl geworden. Alles draait om de hobby’s van hun talentvolle kinderen. Want ook de acht-jarige zus van Ryan, Riley Rijvers, is al succesvol. Niet als coureur, maar als amazone.

Met ruim 100.000 volgers op instagram heeft zij al heuse sponsorcontracten en nam ze begin november deel aan Jumping Indoor Maastricht, waar ze derde werd uit 24 deelnemers.

Wat vindt Ryan eigenlijk zo leuk aan racen? “De snelheid en zo hard mogelijk in de bochten gaan!” glundert de jonge coureur. “Ik wil altijd als eerste over de finish komen.” Ryan’s oma vindt het allemaal prachtig, maar is ook bezorgd. “Laatst liet Ryan zijn rug zien, die was bont en blauw! Ik zei tegen m’n zoon: ik zie ‘m liever in een andere sport.” Ryan duikt weg in zijn stoel en speelt met zijn telefoon. Als oma hem knuffelt, gaat hij rechtop zitten en vertelt: “Het is soms ook best pijnlijk. Mijn handen doen dan pijn en het is ook zwaar voor mijn nek. Als ik met dat dikke coureurspak aan meer dan een uur moet klaarstaan totdat ik mag starten, ga ik wel eens stressen. In de zon wordt het ècht warm en dan raak ik soms in de war.” Die minpunten houden Ryan echter niet tegen. De kick van het winnen maakt alles goed. “Dan schreeuw ik in mijn helm. En als ik schreeuw, dan is het net alsof een alarm afgaat!”

Loslaten

De jonge coureur heeft veel geleerd in de afgelopen maanden. Feeling krijgen met zijn kart, de baan leren kennen, samenwerken met de monteurs, output geven. Én leren omgaan met concurrentie. “Op een gegeven moment merkten we dat andere coureurs bleven wachten totdat Ryan van start ging. Dat is enerzijds een compliment, want ze willen zijn lijnen van ‘m afkijken, maar anderzijds ook een ergernis. Dan zei ik: Ryan, rij maar meteen de pits in, laat ze maar langsrijden.” Ook voor papa was het wennen. “Ik bemoeide me teveel met hem. Op een gegeven moment zei Maurice (Sprenkels, de manager van Ryan, red.) tegen mij: Ryan is een bijzonder talent, maar hij komt niet verder als jij je ermee blijft bemoeien. Het was lastig om hem los te laten, want je wil liefst de controle houden.”

Volgend jaar staan maar liefst vijf kampioenschappen gepland. Dat betekent reizen door Europa, waarbij Ryan zal rijden in onder andere Spanje en Italië. En dat betekent ook aanpassingen in het onderwijs. “De bedoeling is dat Ryan dan nog een dag per week naar school gaat en verder via thuisstudie moet leren om te kunnen voldoen aan de leerplichtwet. Gelukkig regelt het management dat allemaal. En dan moeten we nog meer gaan loslaten, want we zullen ook niet altijd meer erbij kunnen zijn.”

Hoogtepunt voor Ryan tot nu toe is zijn overwinning in Kerpen in de Belgian Max Challenge (BMC). “Het was mijn eerste overwinning ooit in het karten. Ik heb er hard voor gevochten en ik was echt heel blij. Dat weekend was ik in iedere sessie de beste. Ik was de snelste in de trainingen, in de kwalificatie, de pre-finale en de finale.”

Tekst: Katja Waltmans | Beeld: Katja Waltmans, RaceXpress.nl, ouders Ryan